Op een mooie lentedag was de paashaas druk bezig met het verstoppen van paaseieren.
Maar één ei trilde van spanning.
“Ik ben bang dat ik niet gevonden ga worden!” piepte hij.
Paashaas lachte.
“Maak je geen zorgen, de kinderen vinden je vast snel!”
Maar toen de paashaas verder sprong, rolde het ei per ongeluk een heuvel af.
Het rolde en rolde…
PLONS!
Recht in een vijver!
“Oh nee!” riep het ei.
“Nu word ik nooit gevonden!”
Gelukkig kwam er een eend voorbij.
“Ik help je wel!” kwaakte ze.
De eend duwde het ei met haar snavel naar de kant.
Net op tijd, want daar kwamen de kinderen aan.
“Een paasei in de vijver?"
"Wat cool!” riepen ze blij.
Het ei glunderde.
Hij was niet vergeten.
Hij was speciaal!
